kin besleyen sözlük yazarları

yani simdi öyle cok büyük kinim yoktur ama unutmam yaptığını yuzune yuzune vururum illaki adam olsaydida yapmasaydi

maalesef ben. tabii öyle ileri seviye değil, kişiye göre değişiyor ve işime geliyor.

çok yiyor bende beslemiyorum.

maaalesef var. allaha havale ediyorum rabbbimiiin adaleti şaşmaz. ben görmem ama başına gelenlerin aklına gelirim :):):).

maks 1 hafta keşke kin tutabilsem

ben besliyorum. safkan var, melez var, irili ufaklı sağlığı yerinde çok sayıda kine babalık yapıyorum. keratalar beni hayata bağlıyorlar, yakında mama parası yetişmezse ne olacak bilmem ama asla vazgeçmem onlardan. kin insanı diri tutar ve unutmadan söyleyeyim ölmeyi öldürmeyi dileyen hiçbir şey kin değildir. kin aksine uzun ömür diler. yaşadığın her saniyenin onu lime lime doğraması için. yine sabırsızlandı keratalar tamam tamam sikicez analarını siz rahat durun.

kin kibir gibidir. kara delik misali bulaşanı içine çeker, yavaş yavaş çürütür. çok şükür kimseye bir kin güttüğüm yok. zira kimse o mertebede değil, kimse benim kinime bile layık değil. ayrıca böyle bir prangayı takıp kendime bu tarz bir kötülük yapamam. fakat kin güttüğüm bazı olgu ve kavramlar var. bazılarını ifade dahi edemiyorum. bir örnekle; link not: (#2172348)

Kinime değecek biri olursa hayatımda ben olacağım. Nefret duymak ayrı vakit kaybı bir de bu nefreti mi büyüteceğim günden güne?

Kin beslemek kendiliğinden olan bişey kimse dur şuna kin besleyeyim demez ve herkesle samimi vıcık vıcık olmak yerine kinimi ve nefretimi seviyorum

Kime kin besleyeyim şu sözlükte hiç gerek yok, Normal hayatımda da beslemiyorum, kin, nefret bunlar insanı içten içe tüketen şeyler Kendime eziyet edemem kimse kusura bakmasın,

Sikseler beslemem. Edit: Lafın gelişi. Sikseler tabii ki beslerim. Kim beslemez ki?

Bana karşı beslemişler. Şeker gibi çocuğum oysa. Benimle konuşanlar çıkıp söylesin; yalansa yalan desin.

İyi bir şey değildir. Bu hayatta kin besleyerek hiç kimseyi, hiç bir şeyi sırtınızda yük olarak taşımayın. O yükler sadece size zarar verir.

Şaka bir yana, en sevmediğim özelliğim kin besleyememem. Ben, beni bıçaklayıp öldürene bile gözlerimi ebediyete kapatmadan güzel bakıyorum ya. Bir insan bu kadar mı aptal olabilir?

benim. hiç de öyle kin insanı yorar kin beslemek kötü bir şeydir diye düşünmüyorum. böyle söyleyenlerin de asla kin beslemediklerine inanmıyorum, kin de tıpkı diğer duygular gibi bir duygu ve bunu da yaşamak tatmak zorundasın. aynen böyle, sana yapılanı unutmayacaksın bu hayatta, unutmayacaksın ve kinini diri tutacaksın ki bir daha yapamasınlar, ayakta dimdik durabilesin, aynı acıyı tekrar tekrar çeksen bile bir anka gibi küllerinden doğabilmek için kininle kendini yakabilesin. kin beslediğimden değil de besleyemediğimden en büyük kazıkları yedim. ama bu kin beslemeyi yanlış anlıyor birçok insan bence. kin beslemek sürekli onu anmak ondan nefret etmek sürekli o olayın içinde yaşamak atlatamamak değildir. kin beslemek kenarda aklının bir köşesinde ihtiyaç duyduğun anda çıkarıp getirebileceğin ve yüzüne vuracağın ya da karşısına geçip o ''anladın mı, gördün mü, nasıl oluyormuş'' gülüşünü atacağın bir şey olmalı. sırtında bir çuval gibi taşımamalı insan kinini, içinde bir ateş gibi taşımalı. yormamalı kin beslemek. şahsen ben böyle bakıyorum. kin de bizim duygu odamıza koyduğumuz ve doğuştan sahip olduğumuz bir duygu, sadece kullanmayı bilince güçlü oluyor. tıpkı gülmen gereken yerde gülmeyi bilince, üzülmen gereken yerde de üzülmeyi bilince duyguların güçlü olduğu gibi, kini kullanmayı da bilmek gerek.

Sadece sizin de kuyruğunuza basmamışlar yoksa kin tutardınız. bana sorarsanız ben de melek gibiyim bi kanatlarım eksik. geçelim bunları, ya bizim ya da en sevdiklarimizin canını yakmamışlar ki yine böyle kolayca atıp tutabiliyoruz. Kısaca, evet kin tutuyorum hatta fırsatım olsa kötü muamele bile uygularım.

Lisedeyken din hocamız okula satranç tarzı bir şey getirmişti, sizin hayata bakışınızı bilen bir satranç demişti. Sırayla herkes 2 zarı atıp gelen sayı kadar ilerliyordu. Sıra bana geldi zarları attım saydım geldiğim yerde kin yazıyordu beni en başa attı. Sonra hocadan bir şans istedim tekrar attım yine kin geldi. Sonrasında hoca bir şans daha verdi onda da kin geldi. Sonrasında hoca bana dönüp dedi ki istediğin kadar ileriye gitmeye çalış, içindeki kini atmadan hiçbir zaman ilerleyemezsin. Bence hala atamadım :')

ya tamam amk yine en mükemmel sizlersiniz(!)

Bana bir kötülük yapılmışsa karşımdaki kişinin de aynısını yaşamasını isterim ve o kötülüğü unutmam bu kindarlık mı bilmem ama ben herkese salak gibi iyi davranırken neyimi görüp kötü davranıyorlar bilmem. İşte bu yüzden unutmuyorum

öfkelenirim ama geçer. napalım o da böyle biriymiş dedim geçtim. kalan günler benimdir, ileri.

2006'dan yapılan her şey hafızamda. geçen gün annemin 2008'deki altınlarının hesabını çıkardım. yapılanı asla unutmam, hatırlamak laneti aklımın.

Kin beslemek değil de intikam için gün beklemek diyelim